Boek: "Gezellig is anders" van Christophe Vekeman

Christophe Vekeman volgt Ish Ait Hamou op en schrijft de tweede Manteau-novelle voor de Te Gek!?-campagne.

In januari 2016 zette Ish Ait Hamou met "Als je iemand verliest die je niet kan verliezen" de toon van de duurzame samenwerking die uitgeverij Manteau aanging met Te Gek!?, de organisatie die zich al jaren inzet voor de doorbreking van de taboes en het stilzwijgen rond psychische problemen door te streven naar een positieve en correcte beeldvorming ten aanzien van personen met problemen op het vlak van geestelijke gezondheid.

In de Week van de Geestelijke Gezondheid verschijnt de tweede novelle in deze reeks: niemand minder dan Christophe Vekeman nam de pen ter hand en schreef het opvallende "Gezellig is anders"" Op 12 oktober wordt de novelle voorgesteld op de publieksavond die Manteau samen met Te Gek!?, Lannoo en Vrijdag organiseert in Muntpunt. O.a. Dirk De Wachter, Brenda Froyen en Geerdt Machiels zullen er in debat treden onder toeziend oog van Bert Bultinck (Knack), terwijl Christophe Vekeman uit zijn kersverse novelle zal voorlezen.

ZE DENKEN AAN IEDEREEN, behalve aan jou. Het is werkelijk frappant. Ze denken aan hun fans, hun lezers of hun kiezers, ze vragen zich af wat hun moeder ervan zal vinden. Ze proberen zichzelf te zien door de ogen van een wildvreemde chipsvreter ergens in een godverlaten gehucht waar ze zelf nog nooit zijn geweest. Ze trachten een goede, interessante of betrouwbare indruk te maken op tienduizenden tegelijk. Op de wereld, zeg maar. Maar degene die hen daartoe in staat stelt, zien ze niet staan.

[...]

Vind ik dat frustrerend, heb ik dat ooit als frustrerend ervaren? Heb ik weleens gefantaseerd, bijvoorbeeld, dat ik niet keek door de lens van een Sony XDCAM, maar daarentegen het vizier van een scherpschiettuig richtte op wie zich daar, woorden spuwend in de microfoon van Eva, Els of Annemie dan wel op mijn verzoek voor de derde of de vierde of de vijfde maal hetzelfde trapje opdravend, onvermoeibaar uitsloofde om het maximum te halen uit dit zoveelste moment de gloire? Ik ben geneigd hierop een ontkennend antwoord te geven.

Ralph, zesendertig jaar, cameraman voor een regionale televisiezender en minnaar van een getrouwde vrouw, besluit op een dag de kwaadaardigheid van de mensen in het algemeen en die van hemzelf in het bijzonder niet langer voor lief te nemen. Van nu af aan heeft hij nog slechts één streefdoel in zijn leven: het creëren van wat hij zelf hardnekkig als "gezelligheid" aanduidt. De gevolgen zijn op zijn zachtst gezegd drastisch te noemen.

"Misschien is Vekemans grootste verdienste wel dat hij lastige en ontnuchterende levensvragen stelt, zonder dat zijn proza ooit zwaar op de hand wordt. De benijdenswaardige elegantie van zijn stijl en zijn scherpe oog voor hilarische details houden zijn proza licht '“ een lichtheid die al even verraderlijk is als het beschreven universum."

'” Mark Cloostermans in Staalkaart

Christophe Vekeman studeerde af als psycholoog en schreef tot nog toe dertien boeken, voornamelijk romans. In 2009 nam hij deel aan de tournee "Te Gek Voor Woorden" en ook in het najaar van 2017 zal hij aan een Te Gek!?-voorstellingenreeks meedoen. Hij schrijft over literatuur in de krant De Morgen;en verzorgt een wekelijkse boekenrubriek voor het Klara-programma Pompidou.

Bron: uitgeverij Manteau